БичлэгНэгэнт дурласан хүнээсээ хоёр урваж чадахгүй
Чиний араншин хэнийх вэ
Миний араншин хаврынх аа
Хатуу цэвдэг хөрсөнд ургах л гэж ургана
Хайлган намар цагаар унах л гэж унана
Чиний тавилан хэнийх вэ
Миний зовлон цэцгийнх ээ
Олны дунд эрхэмсүү ч сэтгэлээрээ ганцаардана
Одны гэгээнд ханьсавч ч амархан уйдна
Чиний гуниг хэнийх вэ
Миний гуниг сарных аа
